ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ! | INMEDHEALTH

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ!

Ένα συχνό ερώτημα που προβληματίζει τους γονείς, είναι αν είναι καλό να βοηθάνε τα παιδιά τους στο σχολικό διάβασμα, και με ποιο τρόπο. Αρκετοί από αυτούς, όχι απλώς βοηθάνε στο σχολικό διάβασμα, άλλα καταλήγουν να κάνουν οι ίδιοι τις εργασίες των παιδιών τους. 

Ακούμε επίσης, πολλούς γονείς να λένε πως αν δεν  στρώσουν τα παιδιά τους για διάβασμα και αν δεν είναι και αυτοί παρόντες, δεν πρόκειται να λύσουν τις ασκήσεις. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι και οι γονείς, που βάζουν τιμωρία το παιδί τους αν δεν λύσει σωστά την άσκηση ή αν  δεν την κάνει καθόλου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συγκρούσεις. Τι μερίδιο ευθύνης έχουν οι γονείς λοιπόν;
Είναι κατανοητό και αποδεκτό  πως κάθε γονέας θέλει να προσφέρει στο παιδί του ό,τι καλύτερο μπορεί, ώστε να προοδεύσει και να έχει μια καλή σχολική επίδοση. Ωστόσο, μπορεί να μην χειρίζεται σωστά κάποιες καταστάσεις που αφορούν το σχολικό διάβασμα με αποτέλεσμα να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Αρχικά, οι γονείς  οφείλουν να θυμούνται πως οι τιμωρίες που επιβάλλουν στα παιδιά, όταν αυτά αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες στις εργασίες τους, δεν πρόκειται να βοηθήσουν το ίδιο να  αντιμετωπίσει θετικά τη εργασία.

 Είναι σημαντικό να διδάξουν στο παιδί ότι μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας και ότι είναι φυσιολογικό να κάνουμε λάθη. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε οι δάσκαλοι  βάζουν ασκήσεις για το σπίτι, ώστε να αξιολογήσουν τί έχει καταλάβει το παιδί και σε περίπτωση λάθους, να  το εξηγήσει  και να καθοδηγήσει το παιδί στην σωστή λύση. Αν ο γονέας παρεμβαίνει και κάνει την άσκηση, δίνει το μήνυμα στο παιδί  πως δεν είναι ικανό να τη λύσει μόνο του, κάτι που ρίχνει την αυτοπεποίθηση του, ενώ παράλληλα δεν πρόκειται το ίδιο να μάθει πώς να λύνει την άσκηση. 

Μια ακόμη απόρροια αυτού, είναι η μαθημένη αβοηθησία ή αλλιώς, μαθημένη ανικανότητα, μια συναισθηματική κατάσταση, η οποία αποκτάται από τα βιώματα στην παιδική ηλικία. Κάθε φορά που ένας ενήλικας κάνει για το παιδί πράγματα, που μπορεί να κάνει από μόνο του, μεταφέρει το μήνυμα ότι ξέρει περισσότερα ή καλύτερα από το ίδιο. 

Όταν λοιπόν δεν αφήνουμε το παιδί να προσπαθήσει, στην προκειμένη περίπτωση στις σχολικές εργασίες, να δει μέχρι που μπορεί να φτάσει μόνο του, να δει τι έχει καταλάβει και τι όχι, αλλά του υποδεικνύουμε συνεχώς τον τρόπο και παράλληλα το κρίνουμε, καταλαβαίνει πως δεν έχει νόημα να προσπαθεί, γιατί πιστεύει πως θα αποτύχει, ή ότι δεν μπορεί να επιτύχει κάτι χωρίς βοήθεια.
Επομένως, στόχος των γονέων πρέπει να είναι  ο εξής: να ξεκαθαρίσουν στο παιδί πως είναι υπεύθυνο για το διάβασμα του. Αυτό  βέβαια δεν σημαίνει πως οι γονείς δεν μπορούν να ελέγχουν την κατάσταση. Για παράδειγμαμπορούν να ελέγχουν στο τέλος της μέρας αν ολοκληρώθηκε η μελέτη και να παρεμβαίνουν μόνο όπου χρειάζεται, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού. 

Μπορούν ακόμη να βοηθήσουν το παιδί στον τρόπο που θα οργανώνει το διάβασμα τουΣημαντικό επίσης είναι να εξασφαλίσουν καλές συνθήκες διαβάσματος δηλαδή τα παιδιά να διαβάζουν σε συγκεκριμένο χώρο, φωτεινό και ήσυχο και να φροντίζουν να μην τα αποσπάνε την ώρα της μελέτης. Τέλος, καλή πρακτική αποτελεί το ολιγόλεπτο διάλειμμα όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο και βοηθητικό για το παιδί.
Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί πως η σχολική εργασία αποτελεί μόνο ένα μέρος της ζωής του παιδιού, και όχι το πιο σημαντικό. Οι γονείς οφείλουν να έχουν στο μυαλό τους πως δεν είναι απαραίτητο να αριστεύει το παιδί σε όλα τα μαθήματα, άλλωστε όλοι μας έχουμε κλίσεις σε συγκεκριμένα πράγματα. 

Κρίνεται αναγκαία και η αποφυγή συγκρίσεων με άλλους μαθητές ή με τα αδέρφια του καθώς το μόνο που πετυχαίνεται είναι η απογοήτευση και η ματαίωση του παιδιού. Αυτό που μετράει περισσότερο, είναι η προσπάθεια και πάντα αυτήν επιβραβεύουμε! Οι εντάσεις και οι τριβές που μπορεί να υπάρξουν σχετικά με τις σχολικές εργασίες, μπορεί να αποβούν ιδιαίτερα τραυματικές για το παιδί και γι’ αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθούν.
Αν οι γονείς νιώθουν ότι αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις πιθανές δυσκολίες οι οποίες μπορεί να προκύψουν, θα ήταν ιδιαίτερα επωφελές τόσο για τους ίδιους όσο και για το ίδιο το παιδί, να απευθυνθούν για βοήθεια σε άτομα που έχουν ως επάγγελμα το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Κείμενο: Διαμαντοπούλου Κατερίνα, Ψυχολόγος
#inmedhealth
►Βρείτε μας στο Facebook: shorturl.at/aknuQ
►Βρείτε μας στο Linkedin: shorturl.at/etRS9
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com

Βρείτε μας στο Youtube!
*Οι απόψεις των εθελοντών αρθρογράφων είναι απολύτως προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη του ιδιοκτήτη.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια