Οι επιδράσεις της πρόωρης γέννησης στους γονείς!
Ο πρόωρος τοκετός οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες και έχει αρκετές αρνητικές συνέπειες στην υγεία του βρέφους, με τις κυριότερες να είναι τα αναπνευστικά προβλήματα, η αναιμία, η έλλειψη υγρών και άλλα. Ωστόσο στο σημερινό άρθρο θα αποστασιοποιηθούμε από τις επιπτώσεις υγείας στο βρέφος και θα εστιάσουμε στην επίδραση που έχει η προωρότητα στους γονείς.
Ο τοκετός παρότι μια φυσιολογική διαδικασία, είναι μια αγχωτική κατάσταση. Μία πρόωρη δε γέννηση, διαταράσσει αρκετά την ψυχολογία των γονέων καθώς δεν είναι προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, δίνεται η ευκαιρία τόσο στην μητέρα όσο και τον πατέρα, να προετοιμαστούν ψυχολογικά για το γεγονός και να συνειδητοποιήσουν τον νέο τους ρόλο. Κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική για κάθε γυναίκα, ωστόσο υπάρχουν κάποια στάδια που περνά σχεδόν κάθε ζευγάρι κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μέσα σ’ αυτά ανήκουν οι ανησυχίες και οι εικασίες τόσο για τον τοκετό όσο και για το πώς θα είναι το επερχόμενο βρέφος. Βέβαια όλες αυτές οι ανησυχίες καλύπτονται από τις φαντασιώσεις του ζευγαριού για το «τέλειο», «ιδανικό» βρέφος. Επομένως όταν διακόπτεται νωρίτερα και ξαφνικά αυτή η διαδικασία της προετοιμασίας, είναι αναμενόμενο να υπάρξει αναστάτωση και απογοήτευση.
Ξαφνικά οι γονείς αντιλαμβάνονται πως δεν βίωσαν τον «τέλειο» τοκετό, αλλά και το βρέφος τους δεν είναι όπως το είχαν φαντασιωθεί. Στην διαπίστωση αυτή συντελεί και η εμφάνιση του πρόωρου βρέφους, που συνήθως είναι ζαρωμένο, μικροσκοπικό, αδύναμο και ευάλωτο. Οι γονείς συχνά τείνουν να νιώθουν απογοητευμένοι καθώς διαψεύδονται οι προσδοκίες για το «τέλειο» βρέφος. Άλλοι νιώθουν ανίκανοι, πως δεν μπορούν να προσφέρουν αυτά που είχαν ονειρευτεί στο παιδί τους και αυτό συμβαίνει ιδίως στις περιπτώσεις που δεν μπορούν να το φροντίσουν οι ίδιοι και το βρέφος χρήζει νοσηλείας στο νοσοκομείο. Νιώθουν ακόμη απόμακροι και παθητικοί καθώς δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε να είναι συνέχεια δίπλα στο μωρό τους,ενώ παράλληλα οι ανησυχίες και το άγχος για την έκβαση της υγείας του είναι στα ύψη.
Επιπλέον όσον αφορά τη σχέση του πρόωρου βρέφους με τους γονείς του, είναι πιθανόν να χρειάζεται ιδιαίτερη υπομονή, δύναμη και προσπάθεια να εδραιωθεί μια ικανοποιητική σχέση. Αυτό συμβαίνει καθώς τα πρόωρα βρέφη συνήθως δεν ανταποκρίνονται όπως τα τελειόμηνα βρέφη με αποτέλεσμα να διαψεύδονται για μια ακόμη φορά οι προσδοκίες των γονέων για τη σχέση τους με το βρέφος. Τα αρνητικά συναισθήματα τους μάλιστα, πολλές φορές τείνουν να τους οδηγούν στην μείωση των προσπαθειών τους για αλληλεπίδραση και επικοινωνία με το μωρό τους, με αποτέλεσμα να αποσύρεται και αυτό.
Οι γονείς που βιώνουν μια τέτοια κατάσταση και έρχονται αντιμέτωποι με την προωρότητα, νιώθουν ενοχές, φόβο, άγχος και είναι αρκετά ανήσυχοι καθώς δεν γνωρίζουν πως πρέπει να αντιδράσουν. Συνήθως ντρέπονται ή φοβούνται να εκδηλωθούν στα κοντινά τους πρόσωπα ή ακόμη και στο προσωπικό του νοσοκομείου που νοσηλεύεται το βρέφος.
Για αυτόν τον λόγο, όταν όλα τα παραπάνω δεν είναι διαχειρίσιμα από τους νέους γονείς, είναι εύλογο να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό, ειδικά αν εργάζεται στο ίδιο νοσοκομείο, ώστε να έχουν τον χρόνο, τον χώρο αλλά και την άνεση να μιλήσουν για τους προβληματισμούς, τα συναισθήματα τους αλλά και να θέσουν τις ερωτήσεις που διστάζουν να κάνουν σε άλλους. Τέτοιοι προβληματισμοί μπορεί να είναι η ενοχή που ενδεχομένως νιώθουν, ο φόβος του θανάτου, η απογοήτευση, η έκβαση της θεραπείας του βρέφους, μια ενδεχόμενη επιπλοκή κ.α. Η στήριξη και η ενθάρρυνση βοηθάει καταλυτικά τόσο στην βελτίωση της ψυχολογικής διάθεσης των ίδιων όσο και την σχέση τους με το μωρό τους.
Κείμενο: Διαμαντοπούλου Κατερίνα, Ψυχολόγος
#inmedhealth
►Βρείτε μας στο Linkedin: shorturl.at/isY08
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com
Βρείτε μας στο Youtube!
*Οι απόψεις των εθελοντών αρθρογράφων είναι απολύτως προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη του ιδιοκτήτη.
0 Σχόλια