ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΘΕΜΑ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ; | INMEDHEALTH

Είναι τελικά θέμα γενετικής;

Μια πολύ σημαντική πτυχή στις προσαρμογές που έχει ένα σωμα – άτομο είτε κάνει προπόνηση δύναμης είτε αντοχής , είναι η γενετική. Τις τελευταίες δεκαετίες οι έρευνες έχουν στραφεί στην γενετική ποικιλότητα που υπάρχει μεταξύ του πληθυσμού (πολυμορφισμοί) όσων αφορά τις προσαρμογές στην προπόνηση. Υπάρχουν παρα πολλές διαφορετικές αποκρίσεις μεταξύ ατόμων που κάνουν ακριβώς τον ίδιο τύπο προπόνησης και αυτό το γεγονός οφείλεται στο διαφορετικό γονιδίωμα του καθενός. Φυσικά αυτό είναι λογικό αν σκεφτεί κανεις πως όσο σκληρά και αν προπονηθούμε δεν θα μπορέσουμε ίσως ποτε να φτάσουμε τις επιδόσεις π.χ του Μπολτ ή του Φελπς.

Για πολλά χρόνια αυτό ονομαζόταν ταλέντο πλεον ξέρουμε ότι υπάρχει κατι παραπανω. Ακόμα και αν δεν αναφερόμαστε σε αθλητικές επιδόσεις ακόμα και αν τα άτομα στα οποία αναφερόμαστε είναι απλά ασκούμενοι και πάλι οι διάφορες ακόμα και στο οπτικό κομμάτι είναι διακριτές.

Έρευνες πάνω σε ανθρώπους και σε αρουραίους κατηγοριοποιούν τα άτομα ως nonresponders (δεν ανταποκρίνονται) και σε extreme responders (ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό) βασισμένοι στους φαινοτύπους των μυών που μετρήθηκαν.

Όπως φαίνεται υπάρχουν φαινότυποι οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται ή δεν ανταποκρίνονται τόσο στην προπονήση αντοχής και δύναμης. Παρόλα αυτά αποδείχθηκε πως ακόμα οι nonresponders όταν ασκήθηκαν πιο σκληρά ανέπτυξα κάποιο είδος προσαρμογής αν και όχι όσο η μεσαία τάξη ή οι extreme responders.

Συνεπώς οι πραγματικοί nonresponders δεν υπάρχουν αν και οι προσαρμογές ποικίλουν βασισμένες στον αγγελιοφόρο mRNA, στα microRNA προφίλ και στην ικανότητα μετάφρασης σε κάθε κύτταρο. Αυτό σημαίνει πως ακόμα και αν ασκείται κάποιος ακριβώς το ίδιο σκληρά με κάποιον τον οποίο έχει ως πρότυπο, μπορεί να μην το φτάσει ποτέ και αυτό πρεπει να αντιληφθούμε πως είναι εντάξει γιατι είμαστε απλώς διαφορετικοί. Ίσως τελικά να χρειάζεται να δούμε διαφορετικά τον τροπο που ασκείται ο καθένας μας ξεφύγουμε από τα τετριμμένα.

Ακόμη, με βάση του ότι εκτρέφονται εργαστηριακά ποντίκια και αρουραίοι με βελτιωμένο ικανότητα στα τρέξιμο αποδεικνύεται πως υπάρχουν γονίδιά που ξεκάθαρα καθορίζουν τις ανταποκρίσεις στην άσκηση. Ίσως σε μερικά χρόνια όπου τα γονίδιά τα οποία έχουν τέτοιους ρόλους έχουν ταυτοποιηθεί, θα μπορούμε εργαστηριακά να διαχειριζόμαστε, να προσθέτουμε και να αναλύουμε αυτά τα γονίδιά προς το όφελος.

Βιβλιογραφία
Adaptations to Endurance and Strength Training
1Department of Neurobiology, Physiology and Behavior, Functional Molecular Biology Laboratory, University of California Davis, Davis, California 95616
2Section of Sports Sciences, Lillehammer University College, 2604 Lillehammer, Norway
3Innlandet Hospital Trust, 2380 Brumunddal, Norway
(Beunen and Thomis 2004; Huygens et al. 2004; Timmons et al. 2010; Bouchard et al. 2011; Hughes et al. 2011).

Κείμενο: Καρούμπαλη Μαρίνα, Βιολόγος - Personal Trainer

#inmedhealth
►Βρείτε μας στο Facebook: shorturl.at/aknuQ
►Βρείτε μας στο Instagram: shorturl.at/vC079
►Βρείτε μας στο Linkedin: shorturl.at/isY08
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com

Βρείτε μας στο Youtube!
*Οι απόψεις των εθελοντών αρθρογράφων είναι απολύτως προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη του ιδιοκτήτη.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια