Προπόνηση αντοχής και σωματικές προσαρμογές
Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου παρουσιάζονται όλα εκείνα τα μονοπάτια που ενεργοποιούνται στο σωμα του ασκούμενου μέσω της προπόνησης αντοχής.
Με μια γενική περιγραφή η προπόνηση αντοχής πραγματοποιείται με χαμηλά φορτία αλλα μεγαλύτερης διάρκειας άσκησης.
Αυτό το είδος φαίνεται να έχεις προσαρμογές τόσο στο μυοσκελετικό σύστημα αλλα και στο καρδιαγγειακό. Οι τοπικές προσαρμογές των σκελετικων μυών όπως η αύξηση της βιογένεση μιτοχονδρίων και της πυκνότητας των τριχοειδών, βοηθούν στην ικανότητα του σώματος να μεταφέρει και να χρησιμοποιεί οξυγόνο για να παράγει ενέργεια και μέσω αυτού να πετύχει την καθυστέρηση της μυϊκής αποτυχίας σε μια παρατεταμένη αερόβια προπόνηση.
Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε νέους μέσους ασκούμενους αντρες, μετά από 4 εβδομάδες άσκησης με διαλειμματική προπόνηση sprint βρέθηκε αύξηση κατά 25% στη μέγιστη μιτοχονδριακή αναπνοή (= καταβολική διαδικασία κατά την οποία πολύπλοκα οργανικά μόρια οξειδώνονται προκειμένου να απελευθερώσουν ενέργεια ) . Μαζί με αυτή παρατηρήθηκαν και αλλαγές στις PGC-1a , p53 και PHF20. Ολες οι παραπανω είναι πρωτεΐνες που υπάρχουν φυσικά στον οργανισμό . Η PHF20 είναι σημαντική για την σταθεροποίηση και την αναγέννηση της p53 , συνεπώς έχει έναν πιο έμμεσο ρόλο. Η p53 όμως είναι μια σημαντική πρωτεΐνη - καταστολέας ογκογένεσης ο οποίος συμβάλλει και στην λειτουργία των μιτοχονδρίων.
Ακόμη, η p53 τροποποιεί τον κυτταρικό κύκλο, παίρνει μέρος στον κυτταρικό θάνατο , την αγγειογένεση, στην επιδιόρθωση του DNA και τον κυτταρικό διαχωρισμό.
Πέρα όμως από αυτές τις προσαρμογές θα πρέπει να δούμε πως η προπόνηση αντοχής συμβάλει στην μυική υπερτροφία . Μετα από 12 εβδομάδες προπόνησης η μυική μάζα καταγράφηκε να έχει αυξηθεί κατά 7-11%. Αυτή η αύξηση είναι συγκρίσιμη με αυτήν που είχε παρατηρηθεί σε προπόνηση με αντιστάσεις στο ίδιο χρονικό διάστημα . Η αύξηση αυτή παρατηρήθηκε στους τετρακεφαλους των ασκουμένων ενώ τη ασκούνταν κάνοντας ποδήλατο.
Από εμβιομηχανική άποψη , αυτό που στην πραγματικότητα απεδείχθη ήταν πως αυξήθηκε η πρωτεϊνική σύνθεση στους μυς με την αερόβια άσκηση , ανεξαρτήτως της ηλικίας του ασκούμενου. Για παράδειγμα, καταγράφηκε 22% αύξηση της πρωτεϊνικής σύνθεσης μετα από 4 μήνες ποδηλάτου ( 45 λεπτά στο 80% της καρδιακής αντοχής ). Η διαφορά όμως εδώ, σε αντίθεση με την προπόνηση δύναμης , είναι πως αυτή η αύξηση δεν πραγματοποιείται από το μονοπάτι της mTOR .
Παρόλα αυτά οι έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί χρειάζονται μεγαλύτερη εμβάθυνση καθώς φαίνεται πολλές φορες να αντικρούουν η μια την άλλη.
Το σώμα είναι ένα πολύπλοκος μηχανισμός που βασίζεται για την επιβίωση του στην πιο μικρή αλλα σχεδόν τέλεια ολοκληρωμένη λειτουργική μονάδα που διαθέτει: το κύτταρο. Τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους μέσω μονοπατιών που πολλές φορες μοιάζουν αδιανόητα αλλά είναι πολύ σημαντικά για την λειτουργία του οργανισμού μας αλλα και για την επίτευξη του οποιουδήποτε στόχου μας .
Βιβλιογραφία
•Adaptations to Endurance and Strength Training
David C. Hughes, Stian Ellefsen, and Keith Baar
•Adaptations to Endurance and Strength Training
David C. Hughes, Stian Ellefsen, and Keith Baar
Κείμενο: Καρούμπαλη Μαρίνα, Βιολόγος - Personal Trainer
#inmedhealth
►Βρείτε μας στο Linkedin: shorturl.at/isY08
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com
Βρείτε μας στο Youtube!
*Οι απόψεις των εθελοντών αρθρογράφων είναι απολύτως προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη του ιδιοκτήτη.
0 Σχόλια