Η αρχή της Συναίνεσης
Η συναίνεση είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται συχνά και σε διάφορους τομείς. Είναι μια συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού, για να είναι ξεκάθαρο το τι ακριβώς θα κάνουν μαζί. Εφαρμόζεται η συναίνεση στην καθημερινή ζωή, είτε πρόκειται για σχέσεις με συνάδελφο, είτε πρόκειται για κάποιον που μόλις γνωρίσαμε, είτε είναι σε σχέση με τις σεξουαλικές πρακτικές που νιώθουμε άνετα να μοιραστούμε.
Σημαίνει συγκατάθεση, ενεργή συμφωνία με κάποιον ή κάτι που μου προτείνεται. Η συναίνεση επιτρέπει σε κάποιον να γνωρίζει ότι η πράξη του είναι επιθυμητή, σε διαφορετική περίπτωση η ίδια πράξη μπορεί να συνιστά παραβίαση δικαιωμάτων ή και άσκηση βίας εις βάρος κάποιου. Η συναίνεση εμπεριέχει ένα ενθουσιώδες «ναι», μια βεβαιότητα. Ακόμη, ενέχει την έννοια της ελεύθερης βούλησης, καθώς αυτός που συναινεί δεν δέχεται πίεση ούτε βρίσκεται σε μια ευάλωτη κατάσταση.
Επιπλέον, η σωστή συναίνεση έρχεται μόνο κατόπιν ενημέρωσης και έγκυρης πληροφόρησης. Το ποιο σημαντικό κομμάτι της συναίνεσης είναι η ακρίβεια ως προς την χρονική στιγμή και την συνθήκη για την οποία εξασφαλίζεται. Αυτό συνεπάγεται και το αναστρέψιμο που μπορεί να έχει η συναίνεση καθώς μπορεί κάποιος να αλλάξει γνώμη οποιαδήποτε στιγμή και να ανακαλέσει την συγκατάθεση του σε κάτι.
Η δημιουργία μιας κουλτούρας συναίνεσης απαιτεί συνειδητότητα του τρόπου με τον οποίον συναναστρεφόμαστε με τους άλλους και των ορίων που υπάρχουν. Η σημασία της συναίνεσης διδάσκεται και είναι σημαντική η καλλιέργεια της από μικρή ηλικία. Προϋποθέτει ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία και μπορεί να επιτευχθεί με δύο τρόπους: ζητώντας την και παρέχοντας την.
Πώς δημιουργούμε κουλτούρα Συναίνεσης:
Για να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα συναίνεσης θα πρέπει να αποδεχτούμε και να ακολουθήσουμε σαν κοινωνία, αλλά και ο καθένας ατομικά κάποιες βασικές αρχές.
1.Δεν υπάρχουν γκρίζες γραμμές: το δικαίωμα της συναίνεσης είναι αδιαμφισβήτητο και δεν επιδέχεται παρανοήσεις. Το όχι σημαίνει όχι και το ναι σημαίνει ναι.
2.Η συναίνεση εξασφαλίζεται με ερώτηση: ρωτώντας και λαμβάνοντας συναίνεση από κάποιον σημαίνει έμπρακτα ότι γνωρίζεις και σέβεσαι τα όρια του. Δεν είναι κάτι που υπονοείται ούτε εναποθέτεται στην υποκειμενική αντίληψη κάποιου.
3.Η συναίνεση μπορεί να παρέχεται με διάφορους τρόπους: με προφορικό τρόπο λέγοντας “ναι”, αλλά και με μη-λεκτικό τρόπο που καταδεικνύει ότι απολαμβάνει κάποιος αυτό που συμβαίνει και περνάει καλά. Ο δισταγμός ή η αμφιβολία δεν σημαίνει συναίνεση.
4.Η συναίνεση μπορεί να ακυρωθεί ανα πάσα στιγμή: ακόμη και αν έχει δώσει κάποιος τη συναίνεση του, έχει κάθε δικαίωμα να την αναιρέσει ανα πάσα στιγμή και να γίνει σεβαστό το αίτημα του.
5.Απαραίτητη αρχή είναι η ειλικρίνεια: αν αποκρύπτω στοιχεία ή έχω δόλο, η συναίνεση που εξασφαλίζω είναι αποτέλεσμα απάτης και το άτομο που έχει συναινέσει είναι θύμα πλάνης και παραβιάζεται το δικαίωμα του για συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης.
Κείμενο: Διαμαντοπούλου Δανάη, Ψυχολόγος MSc
0 Σχόλια