8 Tips για να αγαπήσεις το σώμα σου
Η σχέση που έχουμε με το σώμα μας λέει πολλά για τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας συνολικά και καθώς διανύουμε την εποχή της εικόνας – στις μέρες μας περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε – είναι πολύ συνηθισμένο να είμαστε απογοητευμένοι με την εικόνα του σώματος μας. Καθημερινά, η τηλεόραση, τα περιοδικά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μάς κατακλύζουν με εικόνες αψεγάδιαστων κορμιών και δυστυχώς η σύγκριση με αυτά είναι αναπόφευκτη. Έτσι, αποκτάμε ανασφάλειες, χάνουμε την αυτοπεποίθηση μας και ασκούμε συνεχώς έντονη κριτική στο σώμα μας.
Τα σημερινά πρότυπα ομορφιάς ασκούν τεράστια πίεση και ο ψυχολογικός αντίκτυπος είναι σημαντικός. Έρευνες έχουν καταδείξει ότι, η σύγκριση με τα πρότυπα που επικρατούν προκαλεί έντονα συναισθήματα ζήλειας, απογοήτευσης, στεναχώριας και αισθήματα μειονεξίας. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης για το σώμα μας δεν αφορά μόνο τις στιγμές που αυτό εκτίθεται, για παράδειγμα όταν πάμε για μπάνιο στη θάλασσα, αλλά είναι κάτι που φέρουμε σταθερά και επηρεάζει γενικά την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας, την κοινωνική μας ζωή κ.α.
Επειδή, λοιπόν, το σώμα μας θα μάς συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, είναι πολύ κρίμα να το αντιμετωπίζουμε ως εχθρό και ως κάτι που είναι «λάθος». Μας συμφέρει πολύ περισσότερο να αλλάξουμε οπτική και να το κάνουμε σύμμαχο μας, ξεκινώντας από τα παρακάτω:
Υιοθετούμε κριτική στάση: Όλες αυτές οι εικόνες που βλέπουμε στα social media συνήθως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Εκεί, ο καθένας προβάλλει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, χρησιμοποιώντας διάφορα τρικ που ξεγελούν το μάτι και φυσικά εργαλεία όπως το photoshop. Αφού, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με μία διαστρεβλωμένη πραγματικότητα, γιατί να την πάρουμε στα σοβαρά;
Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις: Είναι φυσικό να μπαίνουμε σε συγκρίσεις, εφόσον δεν τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας. Πρέπει, όμως, να θυμόμαστε πάντα ότι το σώμα του καθενός είναι μοναδικό και έτσι δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο.
Αποδεχόμαστε τις ατέλειες: Δεν υπάρχει ανθρώπινο σώμα χωρίς ατέλειες, συνεπώς είναι τελείως ανώφελο να τις αντιμαχόμαστε. Αν τις δεχτούμε ως κομμάτι μας, δεν θα μας ενοχλούν. Επίσης, η δική μας ατέλεια δεν απασχολεί κανέναν τόσο πολύ. Μόνο εμείς βάζουμε τα ψεγάδια μας κάτω από το μικροσκόπιο, τα μεγεθύνουμε και τα προσέχουμε τόσο.
Εστιάζουμε στα θετικά: Είναι σίγουρο ότι όλοι βρίσκουμε κάτι ωραίο στο σώμα μας. Αντί, λοιπόν, να δίνουμε σημασία στην παραμικρή ατέλεια, γιατί να μην επικεντρωθούμε σε αυτά που μας αρέσουν, να νιώσουμε τυχεροί που τα έχουμε και να τα αξιοποιήσουμε;
Έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες: Όσο και αν θέλουμε να φτάσουμε κάποιο ιδανικό για εμάς πρότυπο, κάποιες φορές αυτό είναι αδύνατο από τη φύση του. Για παράδειγμα, κάποια σώματα δεν μπορούν να είναι πολύ αδύνατα λόγω σωματότυπου και δεν μπορούν να λειτουργήσουν κάτω από ένα όριο κιλών (εκεί ξεκινούν τα προβλήματα υγείας). Στόχος είναι να προσπαθούμε για την καλύτερη εκδοχή του σώματος μας, βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και αναγκών του.
Φροντίζουμε το σώμα μας: Όταν δίνουμε στο σώμα μας την απαραίτητη προσοχή και φροντίδα, θα μας ανταμείψει κι εκείνο με τη σειρά του. Τρώμε ισορροπημένα, ασκούμαστε, ξεκουραζόμαστε, χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε περιποιήσεις. Με τη φροντίδα χτίζουμε μια πιο υγιή σχέση με το σώμα μας.
Επικεντρωνόμαστε στην υγεία: Το σώμα μας δεν είναι μόνο μια εξωτερική εικόνα. Το να είμαστε υγιείς είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε αδύνατοι. Αν βασική μας αξία είναι η εικόνα, και όχι η υγεία, τότε μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το αξιακό μας σύστημα.
Ευγνωμονούμε: Όταν σταματήσουμε να κρίνουμε το σώμα μας, θα μπορέσουμε να δούμε πιο καθαρά όλα εκείνα που μάς προσφέρει. Είναι το σπίτι μας, μάς κρατά στη ζωή, είναι δυνατό και πανέξυπνο και μάς πηγαίνει παντού. Αυτά μόνο φτάνουν για να νιώσουμε ευγνώμονες που το έχουμε.
Το σώμα μας αξίζει σεβασμό όπως ακριβώς είναι. Όταν το κατακρίνουμε, το δεχόμαστε υπό όρους και το ταλαιπωρούμε με εξαντλητικές δίαιτες, στην ουσία το αντιμετωπίζουμε σαν αντικείμενο, ενώ ουσιαστικά πρόκειται για τον «ναό της ψυχής μας», όπως έλεγε ο Πλάτωνας. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σώμα αποτελεί μεν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι μας, όμως δεν ταυτιζόμαστε με αυτό: αντίθετα, είμαστε πολλά περισσότερα. Η αξία μας δεν καθορίζεται σε καμία περίπτωση από τα κιλά μας.
Τα πρότυπα ομορφιάς αλλάζουν συνεχώς, γι’ αυτό η σχέση με το σώμα μας δεν μπορεί να εξαρτάται από κάτι τόσο ασταθές και ευμετάβλητο. Αυτή η σχέση μπορεί να είναι καλή και λειτουργική στη βάση της αποδοχής και της αγάπης και όταν είναι υγιής, μπορεί να μας απελευθερώσει. Σε τελική ανάλυση, είναι ζήτημα προσωπικής απόφασης για το πού θα επενδύουμε την ενέργεια μας: Αν την επενδύουμε σε ανησυχία και δυσαρέσκεια για τα παραπάνω κιλά ή την κυτταρίτιδα, τη στερούμε από αυτά που έχουν πραγματικά σημασία στη ζωή.
Κείμενο: Αγγελική Κονιδάρη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας MSc/Εκπ.Ψυχοθεραπεύτρια
0 Σχόλια