Μυϊκή προσαρμογή και άσκηση.
Το πόσο συχνά χρησιμοποιείται ένας μυς μαζί με τις συνιστώσες ένταση και διάρκεια, καθορίζουν τις ιδιότητες του. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις όπου ένας μυς μπορεί να ατροφήσει:
1) Να υποστεί βλάβη ο νευρώνας ενός μυός με αποτέλεσμα οι μυϊκές ίνες να γίνονται μικρότερες σε διάμετρο και η ποσότητα των πρωτεϊνών συστολής να μειώνεται. -> Ατροφία απονεύρωσης
2) Ένας μυς να μην χρησιμοποιείται για κάποιο χρονικό διάστημα -> Ατροφία αχρησίας.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, η συστηματικά άσκηση αλλαγές στην μυική ίνα μια κατάσταση που είναι γνωστή ως υπερτροφία.
Η ατροφία και η υπερτροφία δεν έγκειται στην αλλαγή του αριθμού των μυϊκών ινών αλλά στην αλλαγή της μεταβολικής ικανότητας και του μεγέθους κάθε ίνας. Στην αερόβια προπόνηση (μικρής έντασης και μεγάλης διάρκειας άσκηση) αυξάνεται ο αριθμός των μιτοχονδρίων στις ταχείες και βραδείες οξειδωτικές ίνες, ενώ φαίνεται να υπάρχει και αύξηση του αριθμού των τριχοειδών που πλαισιώνουν μία ίνα (αγγειοβρίθεια). Οι αλλαγές αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση αντοχής και παροχής περισσότερου οξυγόνου και καύσιμης ύλης στον μυ αλλά παραδόξως και την μείωση της διαμέτρου της μυικής ίνας.
Στην αναερόβια προπόνηση (υψηλή ένταση μικρή διάρκεια) έχουμε έντονη επίδραση στις ταχειογλυκολυτικές ίνες κυρίως. Οι ίνες αυτές διογκώνονται πάρα πολύ εξαιτίας της σύνθεσης νηματίων ακτίνης και μυοσίνης οι οποίες σχηματίζουν περισσότερα μυοινίδια. Οι μύες που εξασκούνται σε αυτό το είδος προπόνησης είναι πολύ δυνατοί αλλά καταπονούνται γρήγορα και έχουν μικρή αντοχή.
Η άσκηση επηρεάζει τον ρυθμό σύνθεσης μεταβολικών ενζύμων και επέρχεται αλλαγή στην αναλογία οξειδωτικών και γλυκολυτικών ινών σε έναν μυ. Ακριβώς επειδή ανάλογα με το είδος της άσκησης ο μυς έγκειται σε διαφορετικά μεταβολικά μονοπάτια και προϊόντα, τα οποία φέρουν και τα ανάλογα αποτελέσματα το καθένα, ένα άτομο που ασκείται θα πρέπει να επιλέξει τον τύπο προπόνησης που θα είναι συμβατός με το τύπο δραστηριότητας που θέλει ναι αποδώσει.
Στις ηλικίες μεταξύ 30-80, η μέγιστη δύναμη που μπορεί να παραχθεί από έναν μυ μειώνεται κατά 30-40%. Αυτό είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς πως κατά την γήρανση υπάρχει μείωση της διαμέτρου της μυϊκής ίνας φυσιολογικά. Φαίνεται όμως ότι και ικανότητα του μυός να προσαρμόζεται σε ερεθίσματα μειώνεται με τη ηλικία. Η ένταση και συχνότητα (πρώτες συνιστώσες) δεν προκαλούν τις ίδιες προσαρμογές σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτή η μείωση προσαρμογής υπάρχει στην πλειοψηφία των οργάνων εξαιτίας της γήρανσης.
Βιβλιογραφία :
Φυσιολογία Του Ανθρώπου. Μηχανισμοί λειτουργίας του οργανισμού.
A. Vander M.D
J. Sherman Ph.D
D. Luciano Ph.D
Μ. Τσακόπουλος Μ.D
Κείμενο: Καρούμπαλη Μαρίνα, Βιολόγος - Personal Trainer
#inmedhealth
►Βρείτε μας στο Linkedin: shorturl.at/isY08
►Επικοινωνήστε μαζί μας στο inmedhealth.blogspot.gr@gmail.com
Βρείτε μας στο Youtube!
*Οι απόψεις των εθελοντών αρθρογράφων είναι απολύτως προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη του ιδιοκτήτη.
0 Σχόλια